Pentikosti

Αγάπη ουράνια Πνοή Πύρινες γλώσσες της φωτιάς Του αγαθού είσαι πηγή Στου θειου την βαθιά σιγή Κι έγινε μέγας ποταμός Των θησαυρών ο χορηγός Παράκλητε και Βασιλιά Εσύ του απείρου η αγκαλιά Στον κόσμο αυτό τον μάταιο Λίγοι θα σε γνωρίσουν Μα εκείνοι που σε γνώρισαν Ποτέ δεν θα σ᾿αφήσουν Ω θειε Παρηγορητή, έλα Πανσόφους να μας κάνεις Εμάς που ψάχνουμε στην Γη Μ᾿αγάπη εσύ να μας ζεστάνεις Εμάς που ψάχνουμε στην Γη Μ᾿αγάπη εσύ να μας ζεστάνεις Εμάς που ψάχνουμε στην Γη Μ᾿αγάπη εσύ να μας ζεστάνεις Μ᾿αγάπη εσύ να μας ζεστάνεις