De Armemanskisten

Stikdonkere nacht Storm Een schip gegrepen Door klauwen van de dood Verankert Op de Schellinger gronden Woelend, steeds dieper Verzwolgen door het zand De zee verzwelgt haar prooi Dreunende golven Krakend hout Slechts enkele masten Boven het kolkende sop Panische blikken, moedeloos gekrijs Hen wacht de ondergang De wrede verdrinkingsdood Honderden lijken Kapot geslagen op de kust Gebroken door het zoute water Door jutters geborgen Voor ieder een kist Begraven in de koude grond Hier, bij de Dodemanskisten De Armemanskisten Dwalende zielen Wanneer de nacht het donkerst is Rusteloze zielen Rottend vlees in de duisternis Voer voor de maden Uit het zicht verbannen Maar niet vergeten De drooggelopen geulen Ondergelopen met gitzwart water Boze geesten Dwalen Wanneer de nacht het donkerst is