Zwarte Botten, Vervlochten en Smeulend

Gretig vreten vlammen Hongerig, gulzig De Hofstede, verloren Ol­-vint kwam zoals gezworen De zeven jaar zijn verstreken Geknetter verstoort door smeken De duivel kan niet worden afgetroefd Hij die gaarne een ziel behoeft Zwaveldampen, zwarte rook De dood lonkt, bloed kookt Botten versmelten en vergaan tot as Oarend Cent, een gekraakt karkas De dageraad nadert Het vuur is verzadigd Niets rest meer van deze onheilsplek Slechts de beenderen van een vrek Herinneringen aan rijkdom, aan Grait De vunzige labbekak met haar dampende zweet Als de nacht haar mantel heeft geworpen Hangt er een duivelse gloed boven de Groninger dorpen Met de stilte kwam de kou Zilte zeewind snijdt door verkoold hout Eens een weelderig bestaan In rook op gegaan Herinneringen aan rijkdom, aan Grait De vunzige labbekak met haar dampende zweet Als de nacht haar mantel heeft geworpen Hangt er een duivelse gloed boven de Groninger dorpen