Kunstnarsinn

Mor og far, eg er eit kunstnarsinn Det er berre å beklage Eg tek nok aldri doktorgrad i medisin Men blir å synge alle dage Dei sa til meg på skulen at eg var ein tanke spesiell Jentungen har visst eit sydlandsk temperament Det e'kje alltid det passar at enn bryt ut i sang Men eg klarte meg no greitt likevel! Ja, eg kler meg (Kor ho kler seg!) Ja, eg ter meg (Kor ho ter seg!) Nett som eit kunstnarsinn! De kan le no (Ja, vi ler no) For de ser jo (Ja, vi ser jo) At eg er eit kunstnarsinn! Eg får stadig høyre om ein og annan bygdeoriginal Ho nedi fjæra skriv prosadikt Og spelmannen såg vi ein dag i kilt Han har fått seg lirekasse med cymbal! Mor og far, eg er eit kunstnarsinn Det er berre å beklage Eg tek nok aldri doktorgrad i medisin Men blir å synge alle dage Somme tider søkk eg ned i avgrunn og forderving Så tek eg piruettar inn i uklår sansekverving Ser du kor eg lettar ifrå kvardag, ifrå støv Sjå eg svingar pennen min, og lagar vakkert tøv Ja, eg kler meg (Kor ho kler seg!) Ja, eg ter meg (Kor ho ter seg!) Nett som eit kunstnarsinn! De kan le no (Ja, vi ler no) For de ser jo (Ja, vi ser jo) At eg er eit kunstnarsinn! Snart, om ikkje lenge blir det meg dei hine snakkar om Stakkars foreldre, vi får sende ei bøn At ho får seg ein jobb med anstendig løn Men der er nok ikkje mykje hjelp i det For kunstnarsinn e' det eg e' Mor og far, eg er eit kunstnarsinn Det er berre å beklage Eg tek nok aldri doktorgrad i medisin Men blir å synge alle dage Mor og far, eg er eit kunstnarsinn Det er berre å beklage Men eg kan fylle rommet her med songen min Berre sei, så skal eg lage Den finaste musikk som slepper sola inn Så kan vi synge alle dage