Cinnet Saatleri

Verse 1: Cinnet saatleri, beğenme be rahat yerim Susmasını istediğin iki saat vaat verir Artık eski günlerime dönmek istiyorum. Müsait bir yerde ölmek istiyorum.. Kendimle başbaşa kaldığımda tedirginim Florasandan bıçağa yansıyan ışıkla belirginim Tek sanık ben miyim peki suçu ne delirdiğimin Kanıtıdır bu ailen artık düşünüyorsa delirdiğini Geleceğimi düşünürdüm geçmişte, Gelecek gelmiş, geçmiş geçmiş be. Belirmeye başlıyor yüzümde ki çizgiler Çektiğin tüm acılar gülüşünde gizliler Olanı biteni anlamadım. Nasıl bir filimdeyim? Kiminleyim? Bilmiyorum. Cehennemin dibindeyim. Nedense içmeden de artık böyle tripteyim. Ve bu sefer sahneler gerçekti Tuna, klip değil. Nakarat: Kimse anlamıyor ki. Bittiyse eğer anlamı yok ki. Bırak hastalık anlatıyor bil. Sana az kala atlatıyordum. Bırak artık beni bana Ne kaldı bana? Benden daha. Kendime gelmem için al götür Bi rötüş çek hafızama. Verse 2: Odam da dört duvarla konuşurken kimseyi Duymamazlıktan gelmem yeminle elimde değil. Sevinme derinde değil. Seninle benimle değil. Zamanla öğrenir gerilmemeyi, sevinme beyinsiz. Sokakta bir çocuk var, diyor ki 'tokum.” Bir yandan babandan gelen ses diyor 'git oku.” Abisinden görmüş muhabbeti yaşı dokuz. Nedense bu muhabbettir başı b*kun. Canın yandığında yüzümün büzülmesi. Seninle mutluluk var be hüzün nesi. İki damla kıyamam ve yanağından süzülmesin. İntihar etmiyorum annem üzülmesin. Kafayı yediğim doğru. Bir kaşık suda kendi hayallerimi boğdum. Ey gidi Cevat Paşa'nın baki oğlu. Güneş tam tepedeyken hayattan soğudu. Nakarat: Kimse anlamıyor ki. Bittiyse eğer anlamı yok ki. Bırak hastalık anlatıyor bil. Sana az kala atlatıyordum. Bırak artık beni bana Ne kaldı bana? Benden daha. Kendime gelmem için al götür Bi rötüş çek hafızama.