Eflatun Rizerv-i

Tam dört yıl oldu bu kadar aşıkken vaz geç diyemezsin çünkü Yarımdın sandıgından baglıydım yık geç diyemezdim güçsüz Kalırdım suratım düşerdi küstüm ölüme üşendim üstüm Başım dağılmıs bu odaya hayalin bile en güzel süstü Dur biraz dinle gitmeelimi tut gözüme bak ne olur böyle bitme Geçer deme, salak bi aşıgı avutmaktır gecer demek Aşkına aç kaldığım için kafayı yedim bende Sen diye bakıyorum önümden geçenlere ben böyle deliyken nolur geçer deme Dayanacak gücüm kalmadı afalldım çünkü sen yine yanımda yoksun Aşk takvimime berekettin senden dün bugün ve yarında yoksul Ölmüşüm ben dimi. çünkü sensiz geçen her günü ömrümde yoksayarımyarımdın. Bugün bi çare yasıyorum demektir yanımda yoksa yarım Ayağa kalktım bağırdım ferketmedin çağırdım gelmedin Kimle ne halde olursan ol yeterki bana kalbini ver geri gel dedim Bekledim gelmeni aslında ben hep hayal görmüşüm Sarı saclar kırmızı ojeler sarıldıgımız cadde aslında o hiç gelmemiş Dur gelme bırak ölüme giderim böyle senden uzak adım adım Sus sende tuzak kurdun hayattan ırak kaldım kaçtı tadım kadın Şu halime bi bak beni ne hale koydun acaba memnun mudur? Bi aşığı böyle divane etti. bi çare kaldım acaba mecnun muyum? Sustum dumandan gözlerim puslu ölüm aşkın virajına pustu Bi damla sen fazla geldi kovaya belki bu yüzden çokca kustum Saclarının arasından yüzümün yarsına gölge düşüren güneş Seni kaybetmemle mimiklerimi kaybettim ne ağlamak ne de güleç Havalandım ayaklarımı yerden kestim hemde tam bilekten Aşkın ölüm sinaması olsun bana en önden binlerce bilet verdiretmem Ölüme bu aşk ancak dilimden çıkan sözümde baş kaldırır Aşkın yası yok dediler inandım bugün gözümde yaş kalmadı