Yak

Bir hikayeydi hayat inanmasan da Bir yandı bir söndü sigaram bir an masanda Aklımdan çıkmıyorsa ne zaman öleceğim Bir sokak lambasında karardı geleceğim. Umutsuz durduğumu gözlerime baktığında anlarsın Bu laflar anlamsız, anlarsın Onunla her gece nedensizce kanlansın Yağmur yağmasa da sen, gözlerimde damlarsın. Tüm bu olanların sebebi felek değil mi doktor? 3 yıl önce 10 yıl ara vermem gerektiğini (peki) Sen 5 yıl sonra tekrar özledin mi? Ölmediğim yaşadığımı gösterir mi? Kendi katilim duygusuz cinayetle öz verimli Peki her giden sen gibi gitmem diye söz verir mi? Gırtlağımı sıkarcasına bağladım da çöz dedim mi? Nasıl yani ahmak mısın son halimi görmedin mi ? Nakarat: Bi liman var vurmadı sonlara Beni anlat durmadan onlara Yandım, peki kime niye söndüm? Bu limana kendimi bile bile gömdüm Yak, küllere döndür beni Yak, üfle ve söndür beni Dümeni aldım gidiyorum dönmeni Bu kıvılcım cehenneme döndü sönmedi, YAK… Şakaklar da sancı, durma doldur hancı Köşede bekler emektar bir son dumancı Zordur hancı kafan, kaderden güzelse Kötü dediğin her şeyin kederden düzelse Başa dönük kabullen, bir hiçsin olmadın mı? Cam kenarında her akşam bilinçsiz olmadın mı ? Bu sonların diğerlerine göre bilindik olmadığını Eldeki sıfırlarla anla benim bir olmadığımı. Kafamda döndü senaryolar önce inanmadın Çünkü başta inanmanın yoktu bir anlamı Geçer dediğin gelir, tamam da bir anda mı ? Kafamdan bu düşünceleri nolur sil Allah'ım. Ölüme meydan okurcasına yaşamak mı? Bi kendine gel sen bu illeti aşar aklın Sana inandım demek timsah dört gözü Burdan hiçbir şeysin bebek imza gökyüzü. Nakarat: Bi liman var vurmadı sonlara Beni anlat durmadan onlara Yandım, peki kime niye söndüm? Bu limana kendimi bile bile gömdüm Yak, küllere döndür beni Yak, üfle ve söndür beni Dümeni aldım gidiyorum dönmeni Bu kıvılcım cehenneme döndü sönmedi, YAK…