Söyle

Tanrım bir kulun hayatımı mahveder Anlarım bu hayat ölümle gözlerimde meşk eder Kapalı perdeler odamdaki tek sebeb Sıkılırda belki ya ruhum bedeni terkeder Tek neden belki sen olursun vazgeçen Bir beden Akıl oyunlarında ferini kaybeden Sızlamazda Artık Hatıran akarken Gözlerden Bir medet sersefil aramam damarda zehrinden Yorgun düşer bedenim rutin serzenişlerde Telafuzu güç olur düşüp dururumda her gece (Her Gece ) Gözlerimin duvarda aradığı silüetlerde değil Yani Bana bakıp kalbime akıttığın sade tek hece Tek hece yani ölüm yani yaşam Yani sen yani ben yani biz kal yada git aniden Oluruzda kaybeden bulunmazda bi neden Duygusuzluk örgüsü yaşayan ölü bir beden Nakarat x2: (Söyle) Ayın ışığı yüz hatlarına yansıyor mu? Rüzgar saçlarını benim gibi kokluyor mu? Kopartığın papatyalar benim gibi solup Adımı duyduğunda hala dudakların titriyor mu? Şimdilerde durgunum vede bir haylide yorgunum Ve solgun yüz hatlarımda sensizlik olgusu Yok gündüzüm gecem Sorgusuzca dalar gözlerim İfadesiz duygulara derman bir çare gözledim Umut kokar sanarsın bakıp aşağı bulutlar İlk tane ve ben beyazdır sen kokar da umutlar Yüz hatlarımda her bir tanen soğukluğunu hissederken Akar Yok oluşun göz yaşlarım onları kucaklar Sen yakılan geçmiş savur küllerin sağnağı Ben yokluğunda sebebsiz yırtılan takvim yaprağı Sabır üstümde yinede üşür gel bi kezde beni düşün Bulunur orta yol elbet dönüşü olsa her sözün Sen akıtırmı bulutlar saçlarımdan alnıma Yansıtırmı seni güneş iliklerim ısınırmı Yarısı siyah yarısı beyaz bir tablo İken hayatım beyaza uzak yine siyaha bulandım Nakarat x2: (Söyle) Ayın ışığı yüz hatlarına yansıyor mu? Rüzgar saçlarını benim gibi kokluyor mu? Kopartığın papatyalar benim gibi solup Adımı duyduğunda hala dudakların titriyor mu?