Meydan

Bak bu prangalar bana küçük gelir Bileği bağlayamaz. Kalbi kazan kara, daha kararmamış yüreği anlayamaz. Ben senin üvey oğlun gibi Sana muhtacım İstanbul Beni sokaklara atma Ben beceremiyorum bu yaşama işini bu çamura bulanarak Dalga geçiyorum hayatla pekala Ama bedeli olacak Ya beni as tavana ya urganımı at Geçmem bu davadan Her zaman Harbede harbede geçiyorum candan Heyt ulan! Kaybede kaybede okuyorum meydan…