Zor Baba

Yapmacık olsada zor geliyolan gülmek Ben düşmekten yoruldum yolumun adı ölmek Ve gerçek olan tek şey bu geriye dönmek Fayda etmez asla ve yasta birini etkilemez gülmek Zor baba boş kaldırımda yürüyüp düşlemek Hayalerini öldürmek teker teker kana bürümek Yavaşça silinmek , yokluğun her dakika bilincek Sesim dirilcek kulaklarında , zor baba gülümsemek Bir pazar akşamı baba yer kalmadı mı kaçmak için Mezarlıktan başka asıl mutluluk saçmak dimi Gülmediğim için baba bana diyolar salak biri Ama hayat diyo benim için hakla p.çi İçim içimi yiyo ama anlattıkça hüzne bürüyom Herkesi ve ben pes sesimle her şarkıda sövüyom Hayata bayada etkiledi kişiliğimi bişi diyim mi Baba ben her gece rüyalarımda seninle gülüyom Neyi anlatayım şimdi tabutunu taşıdığımı mı ? Yoksa seni ellerimle mezarına bıraktığımı mı ? Zor baba gözyaşımın deprem yarattığını mı ? Öldüğünü duyunca içimi deşip kanattığını mı ? Tam iki yıldır hayallinle peşindeyim mutluluğun Bu burukluğun sebebi aslında yüzümün donukluğu Beni ahmak sanan her p.ç bilmiyo ki doğrusunu Eve gelince babanı ölü bulmak nasıl bi duygu ? Zor baba , gün doğuşunda umutlarım yeşermiycek 22 yılımı yazdıkça ben kimse dinlemiycek Bir tümör hayat söndürür hayatını böldürür Sen ölmek isteyince seni sigara mı öldürür ? Yok bi çıkış yolu hayatın Bayadır içiyorum sarhoşum hayatım Benim ahımı aldı ölüm Yine gün doğuşunda uyandım