Ölüm Ve Sen

yirmi farklı şiir yirmi farklı kadına olmaz göz yaşımla besliyorsam hiç bir çiçek solmaz. umutlarımın tükenmesini anlatamaz hiç bi lisan toprak aydan ay güneşten güneş senden kopamaz yüz hatlarımın tanrıçası dert yerine gem vur bu gemi hala denizlerde istiyorsan gel bul. anlatamam dediklerimin tek mecazı dert bu. eğer bana hala kinin varsa utanmada gel vur ! onun kollarında hüküm gerdin iplerin en sertini adem elmacığıma gerdin. söyle neydi derdin kalkan trende kaldı aklım beni güldürebilen bir sendin şimdi yüzüm dahada gergin sevgi olmasaydı onca çiçek çöptü sen yüklediğim omuzlarımsa ağrıktan çöktü ben hala bahçelerin en narin begonyası toprağımdan al neşeni mutluluğunu gördüm kıskanırım tabi seni gülle papatyalardan varsa doldurun lan aşkla dolu bir bardağı(a) koy önüme içerim. aşk onurla bir anlam içermez koyna aşkla giren olmaz. tek bi saç telinden toroslara yol yaparım seni bir gün bir ömür sırtımda taşırım. torosu aşarım.alnımda şeref yazıyla ben senin görmediğinden daha fazla yaşarım. karanlıkta kalan yüzünü aydınlığa taşı manzaramda sen varsan ben istemem ki dağı taşı. gözümün önündesin martılarla selam taşı selam yaşım gözüm kaşım en dertli başım. benim gözümde en güzelsin aşk'a imreniyorsan anca yüzüme bakarsın sen başka birşey bilmiyorsan sessizce yanımda oturup pandomim izliyorsan yüzünü yüzüme dayayıp ağlamıyı seviyorsan. hala umut var demektir beton aşınır sudan yaşım gider kaşım uzar sakallarım kumdan eline tane tane döküldükçe akdenize üfle çünkü antalyamın limanlarına kalan yanım uğrar hala ayaktayım ama akmasada damlar sen iste ölüm olsun atlarım be damdan. ellerimse camdan dahada kesin dokunamam sen narinsin gelde beni arada bi yokla bak kırılmışmıyım çünkü rutübetten çatlıyom yerin dibine gömülmüş ayaklarımsa hamlıyo delinin taş kuyunun en dibinde kalan seni çıkarmak için en başından atlıyom. derine vardım. sen hala yoksun. gücüme hiçte kalmadı begonyolar kopsun. istersen sen istesen ölüm koksun fark etmez çünkü sen ölümle aynı boksun !