Kağıt Evler

Kâğıt evler içinde Ateş yakmak gibi ısınmak için Sana gelmek böyle işte Parçalanmak milyon kere O iğne sessizliği Bir terzi ağzındaki Sensiz olmak böyle işte Niye böyle, niye? Ah olmuyor Ne yapsam olamıyor Hep buzlu yolların Yürünmüyor, yürünmüyor Ve sen en yanlış kadın Sende kalmak bile bile Yüzünü çizmek gibi su üstüne Adını anmak gizlice Kâğıt evler içinde Yanmış her şey düşler bile Peki sen en yanlış kadın Nasıl en çok sen acıttın? Ah olmuyor Ne yapsam olamıyor Hep buzlu yolların Dönülmüyor, dönülmüyor