Zor Muydu

Verse 1: Kalsan uğruna can verebilirdim Birlikte yaşamayı marifet mi sandın? Kimin hayatında bir yer bulabildim ki? Beni unutmayı marifet mi sandın? Kaderine sövme.. Cehennem benim, asıl olay ölmek. Bi sona varsak. senin için sadece tecrübeyim beni hayıra ve şere yorma Haplarda aradığım devayı gözlerinde bulmuştum Kendimi senin kollarına bırakıp, her derde gözümü yummuştum Sen beni sevdiğini sandın, öyle sandın ki bende inandım Anlamı kalmamış ki yokluğumun alışmışsın artık zor muydu? Sırtımı sıvazlamak zor muydu? Benimle derde direnmek zor muydu? Zor anlarında yok muydum? Sahiden de bu sefer son muydu? Yanımda kalması zor, benimle olmak zor, Mutlu olmak zor, ölüme gitmek zor, Hayatı yaşamak zor, yalnız kalmak zor, Bunları boşver kolaya çaba sarfet koş.. Verse 2: Öldürdüğün Enes'in yapışacak kanı eline Beni senden cıkartsak ne kalır geride Mutsuz olmayacaksın hep bir yanım seninle İntikam uğruna düşmüyorum şeytanın eline Damarlarımı açan arpa suyum ol geel Seni bu odaya hapsettim istersen yol ver Yaslanacağın yer yok mu senin? Peşinde koştum emin ol aktı son teer İnsanların mutlu olmasını isteyip mutsuz oldum Senle tanışıp hayata başlayalı tam üç yıl oldu Sanıyorlar ki hissizim, keyifsizim Hayatında aynaya bile anlatmayacağın gereksiz Sır oldum bu sefer güzel ayrıldık Biz mutlu çift tablosuna inanmıştık Kendimizi kandırdık Kendime yetiyom koymuyo yalnızlık