Boşver Belki Düzelir

Soluk bir havada nefes almak Hergün değişen yüzleri anlamaya çalışmak Güneş kaybolurken barınağımda yaşamaya çalışmak Ben hala aynı insanım herkes neden değişir? Değer yargıları bı kadar mı hızlı silinir Sesim bile çıkmaz oldu yapılanlara Kendimi kaybettim bu anlamsız kaosta Kabus gibi geliyor herşey Etrafimdaki insanlar umursanmak ister Derdini anlatmak istediğinde hepsi çeker gider Belki hata bende yanlış zamanda yanlış yerde Kimi boktan sebeplerle içmekte Kimiyse yarın kimi becericem derdinde Gülmek bile ağır geliyor Reflexlerim yok oldu Biri bana açıklasın tüm bu olanları Belki anlayabilirim etrafımdaki insanları Karanlığın dibine vurmuş bu aklı Biri tutup çeksin karanlıktan Anlatsın ikiyüzlülüğün mantığını... Soluk bir havada nefes almak Hergün değişen yüzleri anlamaya çalışmak Güneş kaybolurken barınağımda yaşamaya çalışmak Hayatım bumerang cehennemi oldu Sarp kayalıklardan oluşan kalelerime derin darbeler vuruldu Kimse bana açıklamıycak neden böyle olduğunu Herkes gibi yaşa denilicek unut umudunu Kimse iyileştirmicek kanayan ruhumu Hala ümidim var Ama bunu söylerken bile zorlanıyorum Eskiden böyle değildim Gittikçe çürüyor ruhum Uğraşmaktan yoruldum Ama yinede bir ümidim var bunu biliyorum Unutmak zor gelsede yapılanları Affetmek gibi erdemliliğin yapıtaşını Kimse üstlenmesede ben yaşatmak istiyorum Belki anlayabilirim etrafımdaki insanları Varlığımı koyup ortaya açıklıycam kendime yaşananları Etrafımdakiler her ne kadar çok zor olduğunu söylesede Zor olduğunu bilsem de...uğraşıyorum işte Belki biri beni anlar diye.... güvenme kimselere Aldanma sözlere bakma yalancı gözlere inanma seni seviyorum diyene boşver belki düzelir bütün bunlar günün birindee..... Tüm bildiklerim yok olmuş Ruhum zaafiyetlerle dolmuş Ziyan olan şu ömrümde Anladım ki yaşamak çok zormuş... boşver belki düzelir bütün bunlar günün birindee.....