Mutluluk En Güzel Seraptı

Dost bildiğim arkerpler hislerimi zehirledi Kasvetin kervanında sırtlandım ömrün kederini Gıybet kuşanan insanlara kalkandır sükunetim Kin dolu bütün iblisler irademe hücum etti Tu topraktan kalbim kuraklaşıyor gündengüne Her zaman yalnız kalırdım hudutlarımın içinde Gönlümün direği olmuştur hep huşu ve secde İblis karartır mevsimlerimi doğmuyor hiç güneşte Hayatın rüzgarında savrulan meçhul bi yaprağım Kendi kaderini çizebilen aciz bi ressamım Haset yaklaştığında benliğime saklı kalmalıyım Zamanın kumlarında ecvede doğru yollanmalıyım Mutluluk hayatımda gördüğüm en güzel seraptı Boşa zaman tüketmedik emek sonucu ter aktı Rapim beim tek sırdaşım beyaz satırlarımda saklı Nevsimin pisliğini örten içimdeki zerre utançtı Dost dediğin her kelimede birikmiş muamma Geçen en güzel vakitlerim kasvet boyalı tablolarda Bi çok kez uyuya kaldım gafletin kaldırımında Mazim gömüldü artık her bi gecenin karanlığına Geçmiş günlerimi arayan bir mumdum ve söndüm Vede tüm iblisleri kalbimin karanlıklarına gömdüm Yaşadığım bütün mevsimler hep kış olmuş bana Belki bu ahvali anlatan bir iki satır sözdüm Bazen geriye dönüp hislerimin sırtını sıvazlardım Yanlızlığa derman sigaramın katranıyla tıkandım Geçmişin pervasız dertleriyle paslandı 17 yaşım Elbet bir gün makbere uğurlanacak bu topraktan naaşım Hayat maratonuna bende katıldım 16 mayıs günü Yeni farkettim her basamakta bir mum söndürdüğümü Çile çekip doğurdun beni hayatımın ilk kadını bana Söyle nasıl çözücem kaderin kör düğümünü bu çığlık vadisinde sükut etmeyi öğrendim ben gün ışığında katliamdan saklanırdım ben güneşten neden hep gerçekleri bir duman bertaraf eder kalbime bir bir peri atadım ben o duruyor vekaleten senin demokrasi dedeğin tecavüz kan ve gözyaşı onca beyni köreltip belli ediyosun amacını emperyalızm yüzünden milyon masum katledildi gün gelicek sorulacak bu medeni vahşetih hesabı senin adalet dediğin masum sırtalırdında mermi oldu yaramazlık yaptı diyemi onca güneş birden soldu o insanların düşlediği böyle kapece bir sonmuydu vicdanınızdamı sızlamadı çaldınız sabilerin umudunu kaderin hançeri sapladı kalbime o 12 aralık günü allahım beni affetsin ama nasıl kabüllenirim öldüğünüzü evet o an farketmiştim parlayan güneşimiz olduğunuzu ne yalan söyleyim be birader özlüyorum o güzel yüzünüzü