Bir Gün Sonunda

Erbi – Bir Gün Sonunda Bir nefes kadar yakındı enseme ölüm Çekip gidendi her günüm, bir kördüğüm içinde hapsoldu gönlüm Soluk yüzüm, bedeni kapladı hüzün Yaz biter gelir güzün, biraz düşün… Mazeret üretme kendi kendine, neticeye nedir olan vesile Avuntular yolunda el açıp dilenme Dikkat etki kibrine yoluna taşlar koymasın Yormasın zavallı kalbini yaraşmayan düşünceler Mezar başında kanlı gözler, bir mucize mi bekler? Kürekler durmaz çukura toprağı itekler Zamanda saklı çareler, çaresiz yürekler… Kalbin dolunca acıyla, bir gün sonunda İnatla girmek istersin sen, toprak altına… Ölüm gelir bulur her bedeni Kefeni giydiğinde yanı başında ağlayanların sesi samimi, olabilir ne fayda… Oysa kırmıştı kalbini, kimisi bilememişti kıymetini Kimisinin de vardı saf temiz bir sevgisi Misali önümde çoktu, buruktu kalbim Bir cezaydı sanki boşa geçen her demim Hayalim basitti mutlu olmak, tutunmak kolay değildi bir dala Alabora olunca insan aklına gelir mi? En yakınlar olacak akbaba Bu korku ölümden değil inan, boşa geçen bir yaşamdan Gerekli iz bırakmam…