Anne (Eteğinde Çamur Anne)

Eteğinde çamur anne, eteğinde ateş anne, Sanki Kudüs oldun anne, Yüzün bin güneş anne. **** O ne avuçladığın anne ? Ellerin yanmış, Ruhlar ağlaşıyor yine, Melekler ayaklanmış. **** Denizler kabardı sen dur ! Denizler kabardı, Bu ırmaklar yokken anne, Gözlerin vardı. **** Kundaklanmış saçlarından, Kıvılcım düştü anne, Yaralanmış tüm âşıklar, Ona üşüştü anne. **** Yıldızları mı küstürdük ? Uçup giden ne ? Belki yoruldu melekler, Göğü tut anne. **** Eteğinde çamur anne, eteğinde ateş, Sanki Kudüs oldun anne, Yüzün bin güneş. **** Sen güneşin yıkandığı denizsin, Hüzünlerin cennetisin ey sahra, Vahaların olsun cümle ormanlar, Sen de şiirlerin ormanısın ya. **** Bir deve kervanı çöl sükûtunda, Velut bir anadır şiir doğurur, Artık kelimeler bir bedevidir, Her ayak sesinden şiir yoğurur. **** Şairin ölümü bir fırtınadır, Bu sarı denizde kopar vaveyla, Kaybolan şiiri çağırmak için, Şairler Mecnun'dur sahra bir Leyla. **** Hasna bir devenin tek vuruşundan, Kaç vezin doğurdun ve de kaç hüzün, Sesini alırım hüma kuşundan, Failatün, failatün, failün… Sanki Kudüs oldun anne, Yüzün bin güneş.