Madenciler

Kara kuyular derindir Burda kalır madenciler Ücreti bir aferindir Zehir solur madenciler Bir de kara yüzleri var Yaşamdan hayli uzak Kömür gibi kadere bak Bilmem n'olur madenciler Grizu gelir uykuda Nice canlar yuta yuta Biz cennet'te, o uykuda Toptan ölür madenciler Dile kolay kuyu dibi Salınır gezer sağ gibi Bin senelik maden gibi Fosil olur madenciler Yeryüzünde sevda güzel Derinlerden selam eder Bu dünyadan kömür gider Duman gelir madenciler Der Mahzuni kuyu dardır Bize kolay o'na zordur Bir onurlu teri vardır Bunu bilir madenciler