Kerem Kıl Ey Saki (Gitti)

Kerem kıl ey saki yüz verme bana Gönül o yüzlerden fariğdi gitti Sevda illetinden açma söz bana O illet bana bir nar idi gitti Evvelden gül gübü olurdum handan Şimdi bülbül gibi kalmışım giryan Ya nice ağlayıp etmeyim efgan Yarim sadakatli yar idi gitti Gözlerim yarin muvafık ismi Hüsnüne düşmüştür mutabık ismi Ne zaman okunsa bir aşık ismi Derler ki Emrah var idi gitti