Bir Mucize Olaydı

Bir mucize olaydı kırk yıl geri gideydim Anamın yazmasını çekiştirip dideydim Sabah namazından sonra dedem bize geleydi Bana öğüt vereydi, bir de beni seveydi. Sofu dedem can dedem, Ne olaydı sen olaydın, vita yağına kızıp anama bağıraydın. Bakardın serki sofa kılardın namazını. Benden başka kimsenin çekmezdin nazını. Haber aldım ki sana sağlığın cipi çarpmış. Gözlerin az görürdü, çok görenler ne yapmış. Adım kardaşın adı Esat derdin sen bana Ne kadar özlemişim, ne kadar hasret sana Gene bağa geleydin kalpağınla meshinle Anama seslenseydin doyulmaz gür sesinle Bir mucize olaydı kırk yıl geri gideydim Anamla harman edip, dağda davar güdeydim Sereydik yatakları damın orta düzüne Uyanaydık Harput�un doyumsuz gündüzüne Canım anam tez gittin bizden uzak illere Kokuna hasret kaldım ver getirsin yellere Senin kokun cennetten, cennetin bağlarından Çıkıp gelemezsin öpem ayaklarından Çok yattın kara yerde de hadi çıkıp da gel Ha düştüm ha düşecem yok tutacağım bir el Bilirim mucize yok, ana yok dede yok Bilmez misin sen Esat giden çok hiç dönen yok. Söz : Esat Kabaklı Müzik : Anonim