Her Gün Dünün Aynısı (Ft. Ados)

Esula verse gerçekleştirecek bir param olmasa da hayalini kurmalıyım bu benim hakkım ölümün sesini ben de duymalıyım ya bir köşe başında kafama sıksın biri ya da bu çocukluğa dönmenin mutlaka bir yolunu bulmalıyım inan bıktım artık bir akşam da masada huzur olsun yine ben üzülmüyom diyeyim de gözyaşlarım ele versin beni boşver ben söylemekten utanır oldum annem babam aynı yastığa baş koymuyor senelerdir aynı evde üç kişi ayrı yataklarda uyuyoruz yine de şükürler olsun lan idare ediyoruz ama insan imreniyor başkalarını mutlu görünce biz de nerde sıkıntı var hep onları buluyoruz her gün dünün aynısı tekrardan aynı sahne yapmayın tartışmayın baba ne olur yeter anne diyerek bitiyor akşamlar kalbim deprem sonucu yıkılan bir gecekondudan daha da beter halde ulan gel de tamir et hadi öyle uzaktan bakıp karar vermekle olmuyo içimdeki nedir bilemezsin git desem gidemezsin altı sene önce gördüğüm vahşeti bu yitirdiğim akıldan silemezsin hiç değilse çocukken bu kadar takmıyorduk kusura bakmıyorduk yolumuzdan sapmıyorduk para için menfaat için dostu satmıyorduk bırak bir canı sigara bile yakmıyorduk ulan Ados verse üzülme vakit yitip gitti tüm bunları seçtiğinde zaten her şey için fazla geçti en azından kararı veren sensin böyle avunmak da bir gariptir aman dersin tamamen tersine işler senin dünyanla onlarınki ayrıydı hep seninki farklıydı hep yenikti haksızca ömür biçtiler ve çabuk bitti nefes de gitti hayaller de gitti ne kadar desem de kalk ayakların bassın bahtının tek ihtimali dünya yere batsın güya bir umutmuş sabahlar eksik olsun gecelerimden al biraz da gör be üstü kalsın küstü yaslı yüreğim insanlara karşı dostlar öldüğümüz vakit buluşalım buralar yansın zaman seni boğazlayan garip bir atkı ne üşüttü ne ısıttı ne yarınımız kaldı