Sırat

Çehre gülümsemeyi sahtelerden aldı Dayan, hayat zan ederse hakkı Belki gömüldüğümü zannederse aklın Hâli sorma, hatır kahvelerde kalsın Yoktun işte sorma deyimi Kafamı ütüle, bu kez yolma beyini Çünkü sevgi yaşken, büyük yollar eğilir Gülüm; kusura bakma çünkü orada değilim Simgeliyo mu yüz hatlarım sabır taşmadığını Birden hatırlıyorum az buz olsa yazın başlarını Zaten unutmam ki derin acıyla Kasım taşladığımı Gerçek olan buysa var mı önemi nasıl başladığımın? Kapındadır; özlemimin demetleri Almadın ya, o yüzden ben özverimi denetledim Durma yak ki tutuşsun, sözlerimin etekleri Bi kez bak ki uyusun, gözlerimin bebekleri Eğme başı severken de sarana yasla derim Donar kalırım, saran ayazsa beni Al şu an da girdim işte sanata kazma, demir Çünkü derdim yetiyo bana, sana da fazla gelir Kırılabilir kalbim öyle bi linç aldı mı Gül ve bakışlar da süslesin o bilim çarkını Ben ki seni teninden kıskanırım bilir şarkımız Fazlasıyla üstündesin bilinçaltımın Nakarat x2: Sonumu yorgun argın özlemimde bıraktım Bu çöl benim ve sen bi damla serap kadar ıraktık Ölüme sır attım ki geçilmeyen sırâttın Girdim aşkın işçiliğine gözyaşım da çıraktır Hayat renkli ise kararmak da bizim mi? Hayat rengim, daralmakta kilitli Hayat renksiz, tadanlarsa bilirmiş Kanıma işliyorsun damarlardan izinsiz Sevgi öğrenilir, alna yazılmaz Sevgi öğretilir, anlar akılda Sevgi toprağımda ahmak adımlar Seni de bırakıyorum, amma tadında Keşke görsen adam neler yalvarıyo Kadere dönüp diyorum acımasızca keder saçmalıyo Ruhum daralmakta yavaştan bu beden yaşlanıyo Sözün bittiği bi yer burası şimdi neden başlamıyoz? Kabullenemez oldu kalem son aruzda bunu İlla düşünmek mi gerek tek de çok mapusta durup Yaydan fırlamışsa ok yan, us mu durur? Gözlerine hapsedilmiş okyanustu huzur Şimdi bunlarıysa yaram hızla yazdı Emanetiz bize haramız da yalnız Bir lütuftu hayatında parasızla dansın Güzel olan her ne varsa aramızda kalsın Neleri göstericek gidilmemiş şu yarın Sevginin de terzisiyim biçilmemiş duvağının Nam salanlar istiyorsa biçimlesin bu anı Allah yukarda ve içindesin duamın Nakarat x3: Sonumu yorgun argın özlemimde bıraktım Bu çöl benim ve sen bi damla serap kadar ıraktık Ölüme sır attım ki geçilmeyen sırâttın Girdim aşkın işçiliğine gözyaşım da çıraktır