Kursak Firarileri

Dudaklarımı kestim attım senden başka her ten bayat diye Bir türkü tutturmuşuz hayat diye Uzak bir ülke varmış rahat diye Diş perisi olsan kerpetenle kavga ederim hergün yanımda yat diye Turnayı gözünden vuramayan bir keskin nişancıyım Bütün mayıslara küstüm yağmur aşığı nisancıyım Fırtına vaktinde çiçek toplayan bir insancığım Unutmadım göğsümde yarattığın o ilk sancıyı Kurtarırmı sırat köprüsünde laf cambazlığı Mutlulukla aramı bozup yaptın büyük gammazlığı Yokmu şu dünyayı kahpe bir yer sanmazlığım Neşeli birşeyler olduğunda asla yazmazlığım Hayallerim mermilerim meteliğe kurşun yağdırırım Elimi hayal dolu ceplerime daldırırım Bana herşey yolundamı diye sorma çocuk Çünkü dünya güzel diyip senide kandırırım Nakarat: Delilik uçurumunda en dibe bakıyorum sarkarak Gecenin her körü yukarıyla konuşuyorum korkarak Gökyüzüne azad ettiğim binlerce sayfadan Birinde buluşuruz belki kimsecikler duymadan Aslında doğduğu gün yaşlanmaya başlıyor insan Savaşa dur diyemezmi dünyadaki hiçbir lisan Günah tarafina ellibeş derece benim mizan Cenneti bekliyorduk hepimiz işte buydu mizah Kıyamet gününün akşamına randevum var Sınırsız okyanusun içindeki sahte kumlar Kursağımdan daha dar bu yürüdüğüm tozlu yollar Yanlış ıslık çaldığımda kuşlar beni bozmuyorlar Somurtkan caddelerde yürüyen bir müzik kutusu Melodisi isyana sürüklerdi belki bir ulusu Yağmurun ıslattığı kaldırımda bir piç kurusu Çabuk sarıl bana geçmeden camın buğusu Açılın ben şairim hayata dairim Binlerce insan ömrü taşıyorum kollarımda Açılın ben şairim hayata dairim Kursak firarileri nöbet tutar şarkılarımda Nakarat: Delilik uçurumunda en dibe bakıyorum sarkarak Gecenin her körü yukarıyla konuşuyorum korkarak Gökyüzüne azad ettiğim binlerce sayfadan Birinde buluşuruz belki kimsecikler duymadan