Şüphe Yok

Boş muhabbetler doğmuş sabrının üzerine Yorganı örterek benim ruhsuz bedenime Kafamdaki kemirgenleri doyurur düşünceler Ucu gelir bıçağın atardamar üzerine. Geceyi ört korneana ve gitsin düşler Karanlıklar ülkesinde en kötü düş ben Yastığa koyarım kafamı ve kapanır gözlerim ve Sonra beynimi düşünceler hep dürter. Kalan rapti düşüncelerim ve hislerimle aynı yoldu Hayat benim ruhum, bedenimde vardı. Şimdi suçluları bulacam yazım kışım aynı Mazideki hıçkırıkları yazıp çizip attım. Sebep sonuç ve anlamak zor oysa ki Resim buldum şimdi mazi ve ben değilim ordaki Devirdi beni aynı benliğim yeşerdi Unutmaya çalışmak en hakiki harakiri Dene diyip aynı düşleri devirip bana zarar getirir sabır yeteneğim Geri dönüp bakarım herkes aynı ama topraktır benim tek kefenim.