Alexander

Nok eitt mørkt steg på veglaus veg Mot biblioteket som vekte Eitt djupt savn der ein vandrelaus vandrer Og Alexander trampar ned kaos-slanger Han seier Eg sorterar godt ifrå vondt, skjærer rundt kjerna av begjæret Gjerda inne i lukka rom, gjer det ei stund til å gjære Så har du læra frå verda som har æra For alt det du helde så kjært da Nede står min informant, han mottar alt eg dømmer interessant Han heiter Fabian han kjenner ikkje meg, men eg kjenner han Han er min handlingsmann her eg er lenka fast i Evig tjeneste mellom luft og land Historie og profesi det er alt som du finner i Mitt rike du vil for alltid unngå din like om du Velger å bli, gjer all tid til arkivert fantasi Som har blitt kalt essensen av mitt liv Med gåter forstått og fargar til grått Der har eg fått ord til min kropp Når det regnar og skrifta bleikna Då synker tegna tilbake til kjerna Når det blir natt blir eg forlatt til fordel for min bror Skapt av Guds dårlige humor der det absurde bor Han er luft eg er jord, der han bor er der som eg bor Han vandrar rundt i ørkensand og setter ingen spor Derfor blir vi kalla balanse, eg er trygg og han Ein dårlig sjanse, det var dagen biblioteket brann At stillheita rann ned og sløkte og ut av aska vaks Det overraska menneske, kankje berre ver flaks Historie og profesi er alt som du finner i Mitt rike du vil for alltid unngå din like om du Velger å bli, gjer all tid til arkivert fantasi Som har blitt kalt essensen av mitt liv Bøkene som flyger hyllelangs hakkje sjangs Å treffe min lette og luftige dans Slik er eg panser Historie og profesi er alt som du finner i Mitt rike du vil for alltid unngå din like om du Velger å bli, gjer all tid til arkivert fantasi Som har blitt kalt essensen av mitt liv