St. Georg

Eg kom til ei åpning med minst tusen skulptørar Eg følte at eg hadde vore her ein gong før Dei hogg i lysande stein Med sin regnbogemeisel Usett så gjekk eg mellom minst 10 000 skaperar Så gjenkjente eg ein, men veit ikkje heilt kor ifrå Som med ein resonasjon Blei vi til ein frå to Med det fekk eg erindre Så mange fortapte minner Som falske idol vil hindre Å sleppe ut ifrå mitt indre Eg er meiselens arm og Sankt Georg det er mitt navn Eg har skapt meg eitt barn midt mellom sann og usann Eg var der før både min fødsel og min død Dei har kalt meg eitt frø, det er for blomsten at eg blør Ser du at skulpturane som er lagd utav glass Dei kjem alle frå den samme opprinnelsesplass Frå oven ned i sil filtrert Som med kniv blir evig liv partert Vår far han har for lengst gått langt vekk frå denne jord Men i kver og ein av oss lagt igjen sine spor Det er vår evige drøm Å gjenskape den skjønnheita Du flyt med flo og fjære Ut og inn av denne verda Du min kjære er eitt gjerde Fyll hagen din med søte frukttrær Eg er meiselens arm og Sankt Georg det er mitt navn Eg har skapt meg eitt barn midt mellom sann og usann Eg var der før både min fødsel og min død Dei har kalt meg eitt frø, det er for blomsten at eg blør Så sett du aldri ditt hogg i andre sin stein Det er opphavet til sorg og veien vekk ifrå veien Sett du aldri ditt hogg i andre sin stein Det er opphavet til sorg og veien vekk ifrå veien