สักวันหนึ่ง

เฝ้ามองหนทางอยู่ จะมีบ้างไหม แห่งหนใดที่ไม่มีแต่ความว่างเปล่า สิ่งที่ฝัน นับวันยิ่งไกลแสนไกล ยิ่งเข้าใจ ยิ่งเหินห่าง ราวกับไม่มีตัวตน มีแต่น้ำตา รอคอย สักวันหนึ่ง มันนานแค่ไหนที่หัวใจร่ำร้อง ความฝันที่ฉันมี เป็นไปไม่ได้ จะนานอีกแค่ไหนที่จะเจอ สิ่งที่ตัวฉันรอ โปรดเข้ามาสักที ออกไปค้นหามัน จะไขว่จะคว้า อยากได้มา จึงได้ทำมันด้วยหัวใจ ต่อให้ฉัน ไม่มีสักแห่งหนใด ที่เข้าใจ ยอมรับเรา และในเมื่อหนทาง ที่ต้องการนั้น ไม่ได้งดงาม อย่างที่ฝันเอาไว้สักนิดเดียว จึงต้องหา หนทางด้วยตัวฉันเอง เดินก้าวไป On my way ฉันต้องการมีตัวตน ต่อให้ต้องสร้างเอง มันต้องมี สักวันหนึ่ง มันเจ็บมันร้าว ถ้าต้องรอต้องคอยวันหนึ่ง ที่ไม่มีเข้ามาหา มันคงนานจนฟ้านี้ล้มมลาย อย่ามัวคอยความหวังมันอีกเลย ฉันจะยังคงไขว่คว้า แต่ไม่รอให้เข้ามา ฉันจะสร้างด้วยตัวเอง เท่าที่ฉันทำได้ ฉันไม่ยอมให้มันหาย ความใฝ่ฝันสิ่งสุดท้าย เธอจะเห็นตัวฉันนับจากนี้ เฝ้ามองหนทางอยู่ และในสุดท้าย ออกไปค้นหามัน จะไขว่จะคว้า สักวันหนึ่ง มันนานแค่ไหนที่หัวใจร่ำร้อง ความฝันที่ฉันมี เป็นไปไม่ได้ จะนานอีกแค่ไหนที่จะเจอ สิ่งที่ตัวฉันรอ โปรดเข้ามาสักที มันเจ็บมันร้าว ถ้าต้องรอต้องคอยวันหนึ่ง ที่ไม่มีเข้ามาหา มันคงนานจนฟ้านี้ล้มมลาย อย่ามัวคอยความหวังมันอีกเลย ฉันจะยังคงไขว่คว้า แต่ไม่รอให้เข้ามา ฉันจะสร้างด้วยตัวเอง เท่าที่ฉันทำได้ ฉันไม่ยอมให้มันหาย ความใฝ่ฝันสิ่งสุดท้าย เธอจะเห็นตัวฉันนับจากนี้