Benim Hayatımdan

Zaman akar geçer ayaklar yoruldu Senin hedeflerinle yaşasam kafamı vururdum Çünkü boyum uzun benim Tabii kolay oldu İlk şarkımı yapana kadar hiç kimsenin umudu yoktu Derken bir konser sonrası Engin abiler istemişti şarkı yapmamı Henüz on bir yaşında ben mikrofon başındaydım Daha yolun başında değilken mikrofon başındaydım İlk bol giyinmem hatırladım da Bütün arkadaş çevrem alay etmişti pantolonumla Benimle övündüler tabii sonra Hiç kimseye benim gibi hapis olma Yani bilirsin çocukluk bende aşık olmuştum Top oynarken onu görünce hep kaleye vurmuştum Hatta güçlü sansın diye polise kafa tutmuştum Pişman değilim aslında heyecan olmuştu Bu da benim hayatımdan bir kare Bu da benim hayatımdan bir kare Bu da benim hayatımdan bir kare Bu da benim hayatımdan bir kare Bu da benim hayatımdan bir kare Bu da benim hayatımdan bir kare Sonra lise bir de popüler oldum bir anda İnsanlar dolaşıyordu etrafımda Pek sallanan biri değildim ilkokulda Sevgilim hiç olmamıştı utangaçtım fazlasıyla İki yüzden fazla satmıştı ilk albüm Gazipaşa bizimdi biz dolaşırdık her gün Zehir abi kollardı gün be gün Oldschool'a saygımda artıyordu gün be gün Babam yoktu başımda dayımdı benim babam Ayyaştır ama adam gibi adamdır büyük babam Gözüm açıldı artık çıkmıştım kuluçkadan Dayımla sarhoş olmaktı anladığım mutluluktan Şimdi kafam bunları anlatacak kadar güzel İlk sigara yaktığımda ortama hazırım sanmıştım Benle değilken bile duygularım yazdım ben Çocuksu değilim sadece dünyaya tozpembe bakmıştım