Hevesim Kalmadı

Kendimden kaçtım günden güne Birden düştüm dilden dile Bir umut düştü hayalden dile Hevesim kalmadı gülmeye bile Hevesim kalmadı gülmeye bile Hevesim kalmadı gülmeye bile Bir şeyi düzeltirken her şeyi bozmak Kendin olmaya çalışırken herkesten olmak Anlatmak istemezken tek derdim anlaşılmak Yılların bana kattığı tek şey vazgeçmek Rahat etmek biraz daha tek renk Günüm içinde denk karar vermek Yaklaşırken kendimle bile inatlaşırken Al içimde zaman matlaşırken Kalem dilimle hesaplaşırken Yıllar bekledi günler aldı Gelecek değil de dünde kaldı Bu bitmeyecek bir sondu yazdı Bize mutlu bir son lazım Hepinizden alacağım bir intikam var Yarım kalmış intiharlar Birden gün yüzüne çıkmışlar Denizler ve vedalar Sizden alacağım bir intikam var Yarım kalmış intiharlar Birden gün yüzüne çıkmışlar Denizler ve vedalar Biz dedim ama sen yoktun Hep izledim dünden yorgun Ben istemedim aklıma soktun Denizlerimin yangını vurgun Denizlerimin yangını vurgun yeri Denizlerimin yangını vurgun yeri Beni normalken görmediniz Özlesem de geri dönmedim hiç Biraz rahat rahat bırak beni Biraz bana bana bırak beni Unuturken kendinden geçer Ay çöker bu kentin rengine Oluyorken keyfimden yine Kurtulurken kendimden bile Yeni ortam ama yok zararı Çok severdim mutlu olmanı Bana derdi ki kurtar onları Bu yer sanki kurtlar sofrası Bundan deliyim bundan eminim Bu bundan değil ruhlara değdim Birden bire birden delirdim Kafam rahat kafam tedirgin Kendimden kaçtım günden güne Birden düştüm dilden dile Bir umut düştü hayalden dile Hevesim kalmadı gülmeye bile Hevesim kalmadı gülmeye bile Hevesim kalmadı gülmeye bile