Etek

Senin o katlanamadığın acıya çoktan alıştım ben Garip gelen mutluluktu o da olmadı zaten Benim o saklayamadığım sırra çoktan ulaştın sen Kalbimi çıkarıp verirdim amma o da kalmadı zaten Ziyadesiyle doydum aşka acıya gözyaşına Sen bunların hepsini düşünmeden yok oldun Etek kaldı ceket kaldı rujun var her yer her yerde Bunları geçtim kokun senin ruhun var evimde