Hayata Nispet

VERSE 1Hayallerim var benim ve ben hala peşindeyimSoğudum her şeyden uçurumun eşiğindeyimSahte tavsiyelere ihtiyacım yok benim Kazanacağım elbet bunun bilincindeyimBir şehrin içindeyim yolların hepsi müphemVazgeçmek yok başaracağım yok şüphemKuşkusuz dikenli yollarda var ve bende geçeceğimZaten hayat dev bir olta ben ise bir akyemimİyice dibe çöküyorum cehennemdeyim sankiIlık bir siroko esti ansızın geldi geçtiAldı götürdü beni benden ne yapacağım şimdi?Ne kahpe bir hayattır bu hep iyileri seçtiHayattan muztarip dertli bir insanımYürek bin parça fakat yaşamak zorundayımHayatım hasmım ama onun sofrasındayımBilinmez bir haldeyim derin bunalımdayımNakaratTek kaldım gölgem yokken Ben gölgeme emanetkenGözlerim ağlıyordu İçimdeki kasvettenKimileri sorgusuz ve rahatça yaşarken hayattaMüttefik hale gelmişim ben içimdeki despotlaUsanmadan plan yaptım ve hep aklımı yordumKalbimin kafesini kırıp yaşamayı planlıyordumTanıdığım ilk peronsa kötü hayat çıkmazımNereden nereye gidiyorum öğrenmem lazım Çocukken güzeldi şimdi tükendi hazlarımHazırlandım kışa çoktan bitti yazlarımHayat arbedemden derin darbeler aldımÇok savaşsamda bitap düştüm hep yerde kaldımHayat harcadı beni kendi cebime kar kaldımAklanmak istedikçe sert sillelerle karalandımİnsanı yeyip bitiren keşkeler olsa gerekYaşamaya devam ettim hep keşke diyerekVe baktım rutin yaşam karelerine hayatınHer gün yeni güneş doğmasını bekleyerekTek kaldım gölgem yokken Ben gölgeme emanetkenGözlerim ağlıyordu İçimdeki kasvetten