Yanımda Kal

Fecr-i AhvalYanımda kal Dinle beni öncelikle belki beni anlarsınDurgularımı büyütüp beşiklerde sallarsınDeğerini bilmeyip karanlıkta yatardımKuytu sokaklarda bedenimi ararsınYollarına ektiğim çiçekler açmaz olduİçimde sakladıklarım gözyaşlarımda solduKaybettiğim varlığımı tebessümünde buldumBinalar arasına saklanmış gecekonduyumBana ışık tutan eller bir de gözlerim varYardım edecek birisi var kaybolduğum zamanlarÖzgürlüğüme sebep olur gökte uçan martılarAğlamaklı gözlerim yüreğim yitik kanarŞaibeler var fazla daldığım zamanYalnızlıklar var kaybolduğum her anBirileri var acılar içinde kıvrananGözlerim var gördüğüne katlananGörme görme görme gözlerimBilme bilme bilme sevdiğimBedvin KasvaAğaç yaprak verir sadece sır vermez rüzgaraKurumuş yaprak gibi döner sevincim hüsranaYağmur yağar habersiz değer yaşlar alnımaGözaltından süzülen yağmur mu benmiyim acabaUmutlarda bitti sanki gözlerimde yaşaltıBulutlarda gitti birden üzerimde karaltıSiyaha bulanmış yollarımda küçük bir parıltıSarılıp aydınlığa kurtulabilceğimi sanardımGörmek isterdim oysa gökyüzünde ben kendimiYıkmak isterdim oysa tuzak dolu o çemberiBırakıp giden düşlerim ne olur bana dönün geriDüşlerim olmadan aşamam ki ben hiçbir engeliYürüdüm sadece bu yolda koşmaya gücüm yetmediBitap bir halde hep dizlerim fakat yere çökmedimÇok yorgunum belki ama düşüp toprağı öpmedimVatanından gitti ama Bedvin daha ölmedi