Vuslatım Ölüm

Kimsenin Kimseden Bir Kalanı Yok, Taptığın Bu Dünyanın Hiç Mi Bitişi Yok Sanıyorsun Önemi Yok Yalandan Bir Görüntü Var, Gözünde 3 Boyutlu, Bağımlılık Yarattı Sende Üzgünüm Yarın Bulutlu Mechul Bi Gözle Bakıyorum Her An Hayata Her Günün Karartısında, Belki Hayal Belki Maraz Belirsizlik Ormanında Mapusken Düşünceler, Ertesi Günün Damarlarında Rastladım Hep Kendime Kafamı Kaldırmak İstesem Haberi Olur Şeytanın, Önüme Dizilir Taşlarım, Habersizim Takılırım Bazı Düşüp Yıkılırım, Canımı Sıkar Dikilirim Eskisinden Daha Bir Güçlü Olmak İçin Direnirim Duymasın Kimseler, Görmesinler Güçsüz Halimi, El Gözüyle Sevmeyin, Ben Silerim Gözlerimi Paylaşırım Defterimle Derdimi, Melal İçinde Boğulurum da Size Uzatmam Elimi NAKARAT Ayaklara Mahkum Bir Baş Gibiyim Kapattım Kalbimi Hiç Gibiyim Dokunun, Boşlukta Bir Taş Gibiyim Atın Denizlere Bari Yol Bileyim... Görmediyse gözüm bilmemezlikten geldiğim içindir Silüetini görmedim diye âma diyenler biçimdir Karanlıkta bakarak önyargılarına katmışsan öznemi Tek sözüm var, soylu tohum eksen bataklığa bitermi ? Tuz ruhu döksem ne fayda, kemiğin üstü temizlenir Sakladığınız yeşillikler biter bir gün filizlenir Bende ekerim tohumlarımı da geç verir meyvesini İliklerinize işlemiş kiri atmak öyle kolay değil Verem geçer amma yanlış tedaviyle öldürür Üfürmeyin şu körpeleri, çömez ilmin çöptür Yaşamadıkça görmedikçe zorun değeri düşüktür Bilmedikçe muazzez döktür canım döktür Meçhul bir ıstırabın kurbanıyım boşlukta Bir bodrum katındayım, esrarlı bir loşlukta Bir gün öyle açacağım ki lotus bana gölgedir Saf ve kirlenmeden kalbim çıkacağım bu çamurdan