İnsan

herşeyin bi nedeni vardı en çok kalbin ağrısıydı dizlerimde yarası kabuk bağlamış çocukluk anı pes eder mi sevgiler düşerse uykular rüyadan al yanaklarında kurudu ıslanırken yağmur altı artık istemiyorum bıktım zor gelir nefes alırsam az gelir yaşam mı dersin yok yerim köşeme çekilipizlediğim eski kokulu hatıralar iz bıraktı istifade his kazandı resti çektin sen kazandın ben söz aldım gidiyorum ve biliyorum ben sözde kaldım istediğime varamıyınca düşlerimde yer azaldı sen mi fazla ? ben mi azdım ? ters giden bişey mi vardı ? yolcularımı uğurlarken geriye sade ben mi kaldım ? parçalarımı topladım ve kırdım tekrar ateşe attım can sıkıldı onumu andım yinemi sensin ey vedasız sorgusuzca unutulan hayatım ellerimde kaldı can sıkıldı omudur kaybım yinemi gittin sen vedasız Bir nefes alır ötekini verir insan çalma hakkımı biraz insaf et Bazı gülenlerin gözleri ağlar derdimi gör biraz ikna et kendine küsmüş bir süre bağlar yaptığı herşeyi kendine saklar gözleri dolmuş kalpleri sakin herşey uzağıma bir sürü derdi bir dilek tut içinde aşkı ap açık belirt gözlerimiz hüzün dolsun kederlerle ilgili yolcularken gideni, dur kal yerinde gizli gizli arkasından ağla yol bitince dünyan yerle bir neresi doğru nerde sevenin aşkı yok mu oldu nereye doğru gidilir baktığında arkasından herşey kapalı zihnin açık oraya buraya sallanan o ellerin bitap düşer uzak durunca taptığın.. bak gözümde parçalandı sevdiklerimin hasreti karışık olduğum zamanlar bozulur aklın dengesi kefeni giymiş ölüden yaşama dönme beklentisi gibi gelmesende hiç bir zaman felahın seni beklemesi gözlerimde aynı tutku sözlerim bi hayli durgun gittiğin günden buyana hiç konuşmayıp sustum ellerimde titrer yüzüm donuk bugün konuk rapim paranormal değişmedi hala çocuk Bir nefes alır ötekini verir insan çalma hakkımı biraz insaf et Bazı gülenlerin gözleri ağlar derdimi gör biraz ikna et kendine küsmüş bir süre bağlar yaptığı herşeyi kendine saklar gözleri dolmuş kalpleri sakin herşey uzağıma bir sürü derdi