Seni Yıldızlara Sordum Vol.2

Bir akşamüstü sessizliği çökerken üzerime Gözlerim dalıyor ufka, kaybolan yıllara Saçlarımda bir tutam hüzün, ellerimde boşluk Bilir misin, kaç mevsim geçti sensiz burada Söylenmeyen sözler, dile gelmeyen aşklar İçimde biriktirdiğim o sessiz çığlıklar Her gece yıldızlara seni sorarım Duymazlar ama ben hep adını anarım Bu kalp yorulmaz, seni sevmekten vazgeçmez Aşk dediğin böyle bir şey, unutulmaz, silinmez Gözlerimde yağmur, düşer usulca camlara Her damla bir hikaye, senle dolu yarına Duvarlar konuşur sanki, sesin yankılanır Ama sessizlik en çok, kalbime dokunur, kanatır Yarım kalan düşler, eksik kalan hikayeler Kapanmayan defterler, o eski hisler Her gece yıldızlara seni sorarım Duymazlar ama ben hep adını anarım Bu kalp yorulmaz, seni sevmekten vazgeçmez Aşk dediğin böyle bir şey, unutulmaz, silinmez Bir rüzgar esse, yüzünü getirse bana Bir yağmur yağsa, izlerini bıraksa avuçlarıma O zaman belki unuturum, ya da kabullenirim Ama şimdi sadece beklerim, öylece beklerim Her gece yıldızlara seni sorarım Duymazlar ama ben hep adını anarım Bu kalp yorulmaz, seni sevmekten vazgeçmez Aşk dediğin böyle bir şey, unutulmaz, silinmez Gecenin derinliğinde adını haykırırım Sessizliğin cevabı kalbimi daha da sarar Bir mum gibi eririm, her an biraz daha Sensizliğin ateşiyle, hiç sönmeyen bir yara