Sensiz Her Bahâr Hazân

Vâkitten evvel gecelerde sessiz bir âh saklı Sîneme düşen hatırâlar, eski bir hânedân gibi Her fecirde doğmaz şemsim, seherler sahipsiz kaldı Rûhumda rüzgârlar esmekte, zamâna yenik bir hâlde Ey kaybolan zamân, döner mi bir gün gerû Her nefesimden düşer gam, hatırâ kalpte elemle Gönlümde yanan şem'â sönmez, fecr doğsa da zîrâ Sensiz her bahâr hazân, içimde kırık bir nağme Bir akşam vakti beklerim, hulyân gölgeler içinde Gözlerim nehr-i deryâ gibi, akar durur firkatin izinde Sînemde güller açmaz oldu, kadîm bir yel esti Zamânın pençesinde kaybolmuş, hüsran içimde mahfî Bir ân olur da döner mi zamânın eski hâli Yoksa her şey kül mü olur, bir borân misâli Her sükûn içinde bir deryâ, elemle doludur Sensiz geçen her vâkitte, gönlümde hicrân olur Ey kaybolan zamân, döner mi bir gün gerû Her nefesimden düşer gam, hatırâ kalpte elemle Gönlümde yanan şem'â sönmez, fecr doğsa da zîrâ Sensiz her bahâr hazân, içimde kırık bir nağme Zamansız gecelerde saklı, bir dervîşin âhı var Sînemde bir yitik sevdâ, zamânın derin yarâsı Ey zamân, dönmez misin, eski günlerin şerefine Sensiz her an hüsrân, sînemde dinmeyen bir elem