Sessizliğin Çığlığı

Gecenin sessizliği, gölgeler suskun Bir çığlık yükselir, yankılanır bir an Kim duyar içimde kopan fırtınayı Kim anlar sessiz çığlıklarımı Her izde bir yara, silinmez asla Kime sorsam, kim anlar bu yarayı Bir çiçek gibi kırılmış, ezilmiş kökler Nereye gitsem, hep aynı soru Kime soracağım acımı Kim görür gözümdeki yaşı Bir cevap ararken karanlık yolda Neden sustuk hep, neden saklandık Bir bakış, bir söz, sessiz bir direniş Her sustukça kaybolur biraz umut Kimse sormaz, kimse bilmez bu yangını Kalbimde saklı eski yaraları Bir iz bırakır her şiddet, her anı Görür mü bir gün biri bu yarayı Sakladığım sırlarla dolu her an Ve sorular, sustuğumuz sorular Kime soracağım acımı Kim görür gözümdeki yaşı Bir cevap ararken karanlık yolda Neden sustuk hep, neden saklandık Yalnızdık bir zaman, şimdi sesler birleşir Her izde yanar içteki ateş Korkusuz yürür, engelleri aşarız Birlikte güçlü, göğe yükseliriz Kime soracağım acımı Kim görür gözümdeki yaşı Bir umutla beklerken aydınlığı Neden sustuk hep, neden saklandık Bir gün sorular yankılanır belki Karanlık biter, sessizlik dağılır Ve her kadının sesi özgür kalır Kim duyar, kim anlar o günü