Fanidir İnsan Fanidir Dünya

VERSE 1 Varmı bir yerde noksanlık yukarı bak yukarı Mahlukatı hayat için Rahmandır o Rahimi Onsekiz bin alemdedir onun vechi didarı Kudretten alır rengini varlık denen cismani Kainatın MELiK'idir Fazlı ismi Azamı Ezeli ebedi sonsuz hakktır mülkü nizamı Zahiridir her katresi Abı kevser zemzemi NUH Nebiyi düşünürsen tufan görmüş ummanı Sidretül Münteha makam arşın yüksek katıdır Zebur Tevrat İncil Kuran Hakikat kitabıdır Ahir zaman peygamberi MUHAMMED-e Kuranı O herşeyden münezzehtir O Rahmani Rahimdir Her hücrenin var oluşu Arzı yeri sema'dır O her canın cananıdır o herşeye Kadir'dir Gayb-ı alemi bilinmez NAKARAT Lutfu'da hoş azabıda biri gül biri diken Elestünün farkında ol canda canan var iken Kul Uğur görmezmisin toprağı mezar iken Hiç aldanma mala mülke fanidir insan fanidir bu dünya VERSE 2 İnsan aciz bir varlık ömür sahte bir hayat Bir zerre nüvesinden rızık doğurur toprak Nev baharın içinden gül sunuyor tabiat Meşkten önce aşk varmış zormu bunu anlamak Zaman gizli bir vakit ne yer belli ne zemin Kün kainat alemi dedi RABBİM gayb senin Ölüm tadan o ruhlar değilmiydi ademin Neden kalbin kararmış vay haline ey ahmak Her yerde kudret eli kadirdir Hayyu-Kayyum Atom füze yaparken kafamdaki bu beynim Bütün ruhlar ağlarken düşünmez mi ben neyim Dün dünyalık bezerken bugün viran o konak Bir hüsranki son vakti biter artık hayalin Ebedi hayat için salih olsun amelin O Rahmeti sonsuzdur Kadir-i Zülcelâlin O dehşeti anında hiç yanarmı dil dudak