Veda Makamı

Bir veda makamı bu titrek elde kalem var Bir sevda masalı bu yaz gününde kar yağar Düşündükçe geçmişi sığmaz akla taşar inan Yaşar yazar şair olur darbe yemiş her sanat Akıl yolunda bak hisle elenen bir gönül Sömürge altında kalmıştı bir gülüm Bahçesinde bülbül olsam kara bir yas günü Ötüşür kargalar alay konusu son günüm Kısadan hisse lazım kısa tutmak vedayı Söylenen her bi son söz gidenin hakkı mı Katıksız aşklara katkılarla bir müzik Karamsar hallerin bestekarıyım yalan mı Derde deva arar halim zalim düşme peşime Katip getir bulsun beni sözlerimde endişe Günü birlik yaşantının söylermisin derdi ne Bir tebessüm etse insan şeytan ağlar haline Dertler çok yine derman yooook Bahtım kara bize ahpab yoook Sor bak menzile girmek zoor Kor bi kalbi vurmak ahmakça Aç sesimi yankılansın duvarlara sitem et Kör bir kurşun vursun kalbi halden anlasın biri Gözlerini kapatsan kulaklarına esirim Tesirim dilden dile dolaşan bir terim Baş koymaya taliptim bulsaydım dizlerini Simyacı düşlerimde altına döndü bakır Bir esinti beklerken ruhuma çöken sise Sırra kadem basan yâr yolda iz mi bırakır Her diyarda ellerim ayağıma dolaşık Kalem alsam elime kor kesilir her satır Tarifi tarif etmek bildiğimden karmaşık Ellerim buz tutarken yüreğim çatır çatır Sordum: beti benzi''nden niçin sıyrılır sedef Dedin: turnanın gözü, ceylanın boynu hedef Küllenmeyen efkârım hep benimle bir yere Savrulurken vurulup ecelsiz düştüm yere