Koparma Gülleri

Koparma gülleri dalında kalsın Beni yaktın bir de bülbül yanmasın Duymuyorsun gönlümdeki feryadı Bir gün olur sen de hasret çekersin Bir gün olur sen de feryat edersin Bir heves diyorsun aşka sevgiye Öyleyse dünyada yaşamak niye Manasızdı sence tüm duygularım Hayatıma girdin söyle ne diye Gençliğimi yıktın söyle ne diye Belki bir gün beni hatırlayınca Yüreğin burkulur gözlerin dolar Kapılınca sen de bir vefasıza Baharı görmeden gençliğin solar