Munzurun Kızı

Uzaklar da mı kaldın şimdi Kış gibi hasatsız derin Ve düş gibi delice ve selin Peki kim söyleyebilir şimdi kim Bu vurgunca yanmak Bu uğultuca kanamak kimin Hani Munzur' un Kızı, hani rüzgarlarımız vardı bizim Doğuca esen yürekler büyüten mevsimlerimiz Sözümüze ne oldu kurban olduğum neler oldu yeminlerimize Hadi yine saçlarını yellere ver Fırtına olsun getirsin seni Tenini ver, kokunu ver nolursun Artık bu özlem, ateş ve zulüm Ama sensizlik yok mu Sensizlik cehennemden de ölüm Biliyorum şimdi haykırsam bütün sesleri Hiçbir söz seni bana getirmez belki Belki yaşadıklarımız da bilinmez Işığın da ağlaştığımız ay'lı geceler de Vay Munzur' un Kızı Vay çilelim, kır çiçeğim hasretim vay Sen dur Munzurun aşkına dur Hızırın aşkına dur nolursun Dur da birlikte ölelim Öyle bir yara ki bu Çığ değil çığlık değil Öyle bir yara ki bu Çığ değil çığlık değil Damladıkça yakıyor İçim de kan deryası İçim de kan deryası Munzurun kızı Damladıkça yakıyor İçim de kan deryası İçim de kan deryası Munzurun kızı Damladıkça yakıyor İçim de kan deryası İçim de kan deryası Munzurun kızı