Fer

Hayallerin verandası Kayan yıldızlarla dolu Bir tepede oturmuştum Zamanı durdurmuş kadar mesuttum Zamanı durdurmuş kadar Kahveler damla sakızlı Fallarda hep düğün duvak Hiçbir şey geri gelmiyor Oturup arkasından ağlayarak Oturup arkasından Rüzgarım güllerini tümden O yaşlı bağları kökünden Beni de düşümün en ince yerinden kırmışlar Çünkü senin gözlerinin ferinden çalmışlar Çünkü senin gözlerinin ferinden Şu vadinin ortasında Zeytin ağaçları vardı Gölgesinde hatıralar Gecelerin sahiplerini arardı yıldızlarla Bense gizli gizli senin Yollarını gözler idim Sanki bana çok aşıktın Ve sanki o eski taş kaldırımların bana çıkardı Kargaların çığlıklarından Poyrazın ıslıklarından Beni de düşümün en ince yerinden kırmışlar Çünkü senin gözlerinin ferinden çalmışlar Çünkü senin gözlerinin ferinden çalmışlar Rüzgarım güllerini tümden O yaşlı bağları kökünden Beni de düşümün en ince yerinden kırmışlar Çünkü senin gözlerinin ferinden çalmışlar Çünkü senin gözlerinin ferinden