İnsafsız (ft. Gandaf)

Verse 1 Benim kalbim aşka kepenklerini kapattı benim sana içim bak daraldıkça daraldı On bin kez kere öldüm bedenim tabutla arkadaştı Yanardağ gibiyim bana dokunanı yaktım Harbidenden umutlarıma artık amadeyim Çivisi çıkmış bir dünya gibiym evet öyleyim Azrail ve eceldi benim kardeşlerim Kalan kalır salıcakla artık yıldız gibi erişilmezim Benim bak say adımlarımı Aksi kadere kaç adımda gitmekteyim say Bırak sıcak kollarında can vereyim Nihayetlerime varamadan azap çekmekteyim Ben ağladım zaman ağlar bulutlar Yağmurlar gözyaşlarımla barışıklar Yaranler arşı azam kadar uzak oldular Emreler gönüllere deva dağıtamazlar Yüzün gölge yapar güneş bizi yakmazdı Bedenim durmadan intiharlara kalkardı Olan herşeyler hep muamma kalırdı Amaçlar askıda kaldı,hazinler iz bıraktı Dört duvarım mapus bana fayda etmez nara Karanlığın şifresini çöz aydınlığını ara Hatalarım volkan dağı gibi patlattı suratta Düştüm dara gittim terk-i diyarlara Nakarat Yine gülemem ben hüsranlara Ben terket aklım küsmem sana Yada sus konuşma ağlarım Bana gülme sakın sana bağlanırım Yine konuşamaz ağzımı bıçak açmaz Seni çok severim benden kaçamazsan Şu an araftayım seçim yapamıyorum Kalbim aşkın en çıkmaz kapalı yolu Verse 2 Kalbime aşk zerrelerini yağdırsan yinede doymam Aklımı sana boşa yormam çiçek gibi solmam. Solmamam lazım buz dağı gibi donmamam lazım Hüzünlü suretim manzaramı detayıyla anlatır Kalbim peki senden sonra neden sevgiye hamladı? Yüreğim iştahsız sevdalarla hep kavgalı Riyakar sevgiler eşittir,insafsızlar ve dahası Seni itinayla sevsemde,itiraaz edersin be kadın Hayatım pamuk ipliğine bile bağlı değil Gönlümün konaklarında sevgisizlik hastasıyım ben Sancılardayım varamadım,var olmasaydım Güneş karanlık odama yansısada yinede aydınlatmaz Her tarafımda ağrı sızı var gelsende tesir etmez Kaderin komasına mahkumuz perişanlık bitmez Perişan bırakanlar gitmez onlar herşeyi bilmez Ama cehennemde odununuz hiç bir zaman bitmez.