Korkmadık

Bir kadın eline değmemişti ellerimiz Bir sevgiliden mektup bile almamıştık daha Bir gece sabaha karşı, pranga vurulmuş ellerimiz ve ayaklarımızla çıkarıldık idam sehpalarına Herkes tanıktır ki korkmadık İçimiz titremedi bile Mezar toprağı gibi taptaze Mezar taşı gibi dimdik Boynumuzu uzattık Yağlı kementlerle asıldık Ey halkım, unutma bizi! Sakın unutma bizi!