Sonbahar

Bulanık bir sabahta bu sonbahar ayında Kuşlar bile göç etti soğuktan sıcaklara Yapraklar gibi güçsüz solgun ağaçlarda Benim kadar yorgun uzandılar kırlara Dökülen yapraklar gibi yorgun düştüm yere ruhsuzca Kırık bir bankın yanında yapayalnızım bu hayatta… Bu soğuk sonbaharda üşüyorum ben Bu puslu sonbaharda yalnızım ben Senden geriye kalan yaşattığı sonbahar Kadehimde senin gibi ucuz şaraplar var Bir sonbahar sabahı bu akrep kadını Günler geçtikçe yaktı zehri son yalımı Ama sen beni hiç sevmedin, benim seni sevdiğim kadar Hiç sevmeyecek gibiydin bir kedinin dostluğu kadar Bu soğuk sonbaharda üşüyorum ben Bu puslu sonbaharda yalnızım ben Üşüyorum ben Yalnızım ben, üşüyorum ben… Gidiyorum ben…