f.o.p. nómadas moléculas şarkı sözleri

Es que eres tan primitiva Como escoba sin brazo La cerbatana de tu mirada clavó Lanzas envenenadas En el ventrículo izquierdo Del corazón embravecido Alterando el pulso Del índice derecho Que no indica nada No señala nada Sin ti Sin ti Yo he aprendido a vivir Con ventanas abiertas Y puertas cerradas Y es que eres tan primitiva Y es que eres tan sugestiva Como envase de perfume Penetraron tus aromas Por mis poros dilatados Haciéndome sudar Tus olores eternos Que han subido al cielo Que han creado nubes Que con lluvia han bajado Han besado a la tierra Germinando dos mil flores Y me quedo en ellas Me rodeo de ellas Sin ti Sin ti Yo he aprendido a vivir Con ventanas abiertas Y puertas cerradas ¿Qué pasa con tu ingravidez? ¿Qué pasa con tu ingravidez? Nómadas moléculas Que añoran el origen Que piden una vuelta Hacia atrás Hacia el fondo Hacia el centro Se retraen Se contraen Y expanden su esencia Yo me ensamblo Me fusiono Yo me acoplo y me igualo Yo me engancho Me aproximo y soy En el Todo soy En Ti Sin ti Yo ya puedo vivir Con ventanas abiertas Y puertas cerradas Sin ti Y en Ti Yo he aprendido vivir Con ventanas abiertas Y puertas cerradas ¿Qué pasa con tu ingravidez? ¿Qué pasa con tu ingravidez? Nómadas moléculas
Sanatçı: F.O.P.
Türü: Belirtilmemiş
Ajans/Yapımcı: Belirtilmemiş
Şarkı Süresi: 4:00
Toplam: kayıtlı şarkı sözü
F.O.P. hakkında bilgi girilmemiş.

Fotoğrafı