İstasyon Yalnızlık

istasyon yalnızlık el sallayan mutluluk umutlarım meçhulde hayatım yolculuk dundurun şu dünyayı sevdan tuttu inecek ne seninle ne sensiz yolun sonunu göreceğim sesine bile hasretim yar niye saçının teli ellerimde ipim olsun as beni telinde razıyım yeter ki yar gitme