Sorma Beni

Kokun ilaçtır, yaram ateş Yine dün yürüdüm şehrin caddeleri ıssız sabaha dek Kaldırımlar fısıldarken adını sokak lambalarına Ben inanamadım uzaktan bakıp da mutlu sanmalarına beni İnan ki her şeyi denedim Yeni bir ten, yeni nedenler ve yollarım var gidemediğim önümde çünkü Bu dizlerim tutmaz Kırık bir uçurtma gibi tüm hayallerim tutsak Yüzümden geçerken tüm yalnızlığı çizgi çizgi kentin Hüzünlerden hüzünler beğendim kendi kendime Benle derdi neydi şarkıların şiirlerin diye soramadım Tükenir nefesim de Dağılmış yüzüm gözüm, üstüm başım hüzün Yazın ortasında güzün içinde buldum yine kendimi bak Hem yaram, hem de ilaç yerine koydum adını Umutsuzluğun tanımı Kokun ilaçtır yaram ateş yine bu yaramı deş Sabaha dek nefessizim ben ölmüşüm dirilmişim de bilen yok Ne fark eder Kurulan tüm hayaller bir gün bizi terk eder Bu aklım, başımda değil Oturup ağlarım otuzlarımda on yaşında gibi Geri bıraktım, arkamda seni Bir tek annem var yanımda ona da sorma şimdi beni Alışmaya çalış, çalışmaya alış günden güne Yıldızlar kayarken gökyüzümde birden bire Ben de, teslim oldum bir kaç şişe bir de Hiçbir zaman tutmayan dileklere Susunca yüzümden döküldün Anlatsam tüm kelimeler biterdi sanki sessizliğim ebedi Şimdi dönüp baktığımda benden aldığın ne varsa Kalsın eğer buysa yıllarımın değeri İçimde keşkelerle yürüyemezdim anla Belki hak verirsin bana biraz zamanla Bazen varolmanın tek yoludur yok olmak kafamda Birkaç hatıran var onlar da karışmış yalanla Biraz huzur bulur gibiyim burda Caddenin üstündeki lambalar bana sinsice fısıldasa da Denize bakarken on beş dakika önce annemi düşündüm Şu anda nasıl güçlüyüm anlatamam Kokun ilaçtır yaram ateş yine bu yaramı deş Sabaha dek nefessizim, ben ölmüşüm dirilmişim de bilen yok Ne fark eder Kurulan tüm hayaller bir gün bizi terk eder Bu aklım, başımda değil Oturup ağlarım otuzlarımda on yaşında gibi Geri bıraktım, arkamda seni Bir tek annem var yanımda ona da sorma şimdi beni