Rosalía de Castro

A meus días máis escuros non penso voltar Están chamando mais hoxe non vou baixar Ando buscando cartos e sei onde están Non mires pra min, mira pra o mar A meus días máis escuros non penso voltar Están chamando mais hoxe non vou baixar Ando buscando cartos e sei onde están Non mires pra min, mira pra o mar Dinque hai fideos con carabineros, rodaballo Despois un nuto e café para toca-lo carallo Queren botarme droja pero xa trouxen a miña Pra encher de novo, botei todo o que tiña Tragueime seu conto pra contarlle o meu Díxenlle bó traballo cando ela se ergueu Meu outfit é un albornoz, cadena e anel 48 horas sen saír do hotel Como perder o tempo, se non vai volver Camisola blanca, novas Nikes nos pés O polbo é uno-dos pezas o kilo Ti non queres máis drama despois de vivilo Seica este ano foi boa colleita, aínda queda Un millón en moedas é un millón As veces vou tolo por todo o que arrastro Se falo de Rosalía, é de Castro Paralela con García Barbón Como un bocata de zorza e ceo fillet mignon Sen moitas tetas pero ten un culón Galegos saindo fora pra tocar un millón Pero voltei duas veces neste último ano Pra que mi sobriña coñeza o seu tio americano Pois xa son mais que Xoán Sebastián Elcano Metolle media despensa na maleta de mano Xa tes dabondo co teu, que fas mirando o del Sempre o que non fai nada quere partir pastel Un ten que facelo parvo pa estar o teu nivel Tes moi poca luces, vai falar con Abel Bebendo West Coast IPA, comendo pipas Facundo Teño una onza de herba que se chama la bomba E coma Miro Pereira, eu me cajo no mundo Os gringos non saben collela rotonda A meus días máis escuros non penso voltar Están chamando mais hoxe non vou baixar Ando buscando cartos e sei onde están Non mires pra min, mira pra o mar A meus días máis escuros non penso voltar Están chamando mais hoxe non vou baixar Ando buscando cartos e sei onde están Non mires pra min, mira pra o mar