Gishern anush e

Գիշերն անուշ է, գիշերն հեշտագին, Հաշիշով օծուն ու բալասանով․ Լուսեղեն ճամփեն ես կանցնեմ գինով՝ Գիշերն անուշ է, գիշերն հեշտագին․․․ Գիշերն անուշ է, գիշերն հեշտագին․ Ուզում եմ տեսնել ես իմ հրեշտակին։ Ամառվա շոգին բարակ շոր հագի։ Շվարած բույսեր քո պատշգամբին։ Գալիս եմ արագ, Գալիս եմ քեզ մոտ, Ու անցնում եմ ճամփաները Անծանոթ ու խորթ, Մի քիչ խորդուբորդ։ Իսկ քո պատկերն ինձ թարմացնում ա, Ոնց որ անձրևի հոտը կիրակի առավոտ։ Իմ ձեռքի կիսատ գինու շիշը ես կլցնեմ ընկնող աստղերով։ Ես կարծում էի՝ ինձ պետք ա ուրիշը, Բայց ինքս եմ ուրիշ դարձել կենացդ խմելով։ Քամելով հերթականը բաժակը, Սպանելով բաժանման ժամանակը, Մտածելով, թե երբ կգա նորից ցերեկը, Ու մենք կլինենք միասին, ինչպես երեկ էր։ Գիշերն անուշ է, գիշերն հեշտագին, Հաշիշով օծուն ու բալասանով․ Լուսեղեն ճամփեն ես կանցնեմ գինով։ Գիշերն անուշ է, գիշերն հեշտագին։ Գիշերն անուշ է, գիշերն հեշտագին․ Շշուկով սիրում, ատում ես շեշտակի։ Պատշգամբից նայող արևաշող մարմին, Երազում էի շոշափել գոնե շողքդ անգին։ Ես հետ եմ գնում հիմա, Իմ ճանապարհը՝ եռակի երկար։ Քո հետ իմ կյանքը՝ նեկտար, Իսկ առանց քեզ չորացած, աղակալ հեկտար հող։ Թող ժպիտդ նկարեմ լուսնին, Ու իմ ճամփին ջրաշուշան բուսնի, Ու ես՝ հավերժ նրա բույրին գերի, Կմոռանամ բառերն անգամ չգրված երգերիս։ Լապտերն արթնացավ ու նորից քնեց․ Դու կանչեցի՞ր թե՞ ինձ թվաց։ Ինձ թվաց՝ երազս ավարտվեց, Պտտվեցի ու տեսա պատուհանդ փակված, Վարագույրը քաշված, Իսկ շշում կոտրված Աստղերն էին խեղդված։ Գիշերն անուշ է, գիշերն հեշտագին, Հաշիշով օծուն ու բալասանով․ Լուսեղեն ճամփեն ես կանցնեմ գինով։ Գիշերն անուշ է, գիշերն հեշտագին։